ผักกาดช้าง

ชื่อวิทยาศาสตร์  : Crassocephalum crepidioides (Benth.) S. Moore
วงศ์    : Asteraceae
ชื่ออื่น :  ตั้งโอ๋ไทย ผักจรวด ผักกาดไร่ ผักก้มบ่เงย ผักกาดหัวปลี (ใต้) ผักกาดหัวฟุ้ง ผักกาดหัวปลี ผักช้าง หญ้าดอกฟุ้ง หญ้าคออ่อน ผักกาดหัวปลิว ผักกาดฤาษี ผักกาดลม ตังโอ ผักกาดช้าง

ลักษณะ
ต้น พืชล้มลุกเด็ดยอดแตกกิ่งใหม่ สูงประมาณ 3-5 ฟุต ลำต้นเป็นเหลี่ยมสีเขียวอ่อน
ใบ ใบเดี่ยว ขอบใบเว้า ใบกว้างประมาณ 5-10 ซม.ผิวใบมีขน หลังใบขรุขระนูนระหว่างเส้นใย
ดอก สีชมพู – ม่วง เป็นปุยรูปถ้วยทรงกลม เกสรสีแดงอ่อนออกจากปลายยอด โดยชูก้านช่อดอกสูงเหนือเรือนยอด เมื่อแก่จะแตกออกและปลิวไปตามสายลม

ส่วนที่ใช้เป็นอาหาร

ยอดอ่อน ใบ ดอกอ่อนกินสด ผัด ลวกจิ้มน้ำพริก หรือแกงส้ม (ลำต้นอ่อน) หรือใช้ยอด ใบ ดอง (เหมือนผักกาด)รสชาติรสเย็น มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ส่วนที่ใช้ขยายพันธุ์ดอกแก่ และต้นอ่อน

สรรพคุณ
กินสด ๆ หรือปรุงเป็นอาหาร บำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต แก้สวิงสวาย แก้ซาง

อ้างอิง
http://thaiherb.info/crassocephalum-crepidioides-benth-s-moore-erechtites-valerianaefolia.html
ftp://smc.ssk.ac.th/intranet/Research_AntioxidativeThaiVegetable/www/Native_veg/v192.html